9 De onmogelijke rit

Nee we gaan niet klagen... nee nee echt niet.. nope, we doen het niet..
-12°C buiten en -4°C binnen in Bulletje.. Dit is de wel bekende druppel.. nu is het klaar, nu in 1 ruk naar de warmte, echt!!! Wij beloven het jullie!
Als helden van de dag gaan wij om de beurt even douchen in het park, het zat bij de prijs in, en wij zijn Nederlanders.
Niet warm te krijgen en na het in soppen word mij door meneer douchekop verplicht af te spoelen met koud water. Cindy daar in tegen komt vrolijk terug huppelen en zegt.. pfff daar was ik even aan toe zeg! Bloed heet dat ding...U begrijpt.. mijn dag kon niet meer stuk. (Ps. Waterpomp van Bulletje was bevroren)
Bulletje hebben wij even de tijd gegeven om warm te draaien, het ijs van de raampjes af te blazen, het ijs aan de binnenkant van de muren en de vloer te doen verwijderen.
De grote weg op, in het zonnetje richting het O' zo mooi amfitheater van Bryce Canyon. We bekijken deze uit 3 verschillende hoeken en vinden het prachtig. De herten die hier in alle rust om ons heen staan te eten, vinden het waarschijnlijk ook wel prachtig.
Via de Red Canyon komen we aan in Zion National Park, de ranger vraagt ons om onze anual pass, en vol trots showen wij die.
Ze is er blij mee, maar!?!?! Jullie hebben zo'n grote RV dat die niet op een gewone manier en/of tegelijk met al het andere verkeer door de tunnel past.. tja en nu? Voor $15.- krijgen wij een speciale tunnel pas, en mogen dan gewoon door rijden met begeleiding.
Oké kom maar op.
De eerste tunnel, geen probleem, maar voor de tweede worden wij staande gehouden, er word om de pas gevraagd en weer vol trots showen wij deze, de ranger noteerd hier en daar wat en grijpt zijn walky talky en na zo'n 5 minuten komt de laatste toet door de tunnel heen, en mogen wij "alleen" door de tunnel. Wel eerst aanwijzingen gehad van de ranger hoe en waar te rijden in de tunnel..
Eenmaal aangekomen bij het Visitor Centre gaan wij info in slaan om te kijken hoe lang wij hier blijven en eventueel welke hike we gaan doen.
Bij het horen van de weersomstandigheden aankomende nacht, besluiten wij per direct het mooie gebied te verlaten en richting de zon te rijden. -17°C tot -20°C is geen pretje meer.
Wij zijn het meteen met elkaar eens en besluiten via Death Valley naar L.A. te rijden! Californië here we come!!!
Via een mooie rit verlaten wij Utah en knallen Arizona binnen om vervolgen in Mesquite bij de Wal-Mart boodschappen te doen en meteen maar te lunchen bij de Subway! Yummy!
Eenmaal weer op weg, rijden wij Nevada binnen, en besluiten wij om te overnachten in Las Vegas, zo dat Cindy meteen het oude centrum kan zien, nmlk Fremontstreet!
U begrijpt natuurlijk wel dat je aan het einde van de dag, met mach 4 de spits induikt van L.V. mmmm niet heel fijn maar ach..
Op het moment suprême valt mijn internet uit, kunnen wij de weg niet meer vinden van de enige Campground in de buurt van Fremontstreet, en raken wij zo langzamerhand zat om te zoeken, zonder hulpmiddelen naar een plekje voor Bulletje in deze grote verkeers puinhoop. Natuurlijk!! We hebben het... Red Rock Canyon Campground ligt op 21 mijl hier vandaan!! We gaan daar naartoe en als wij weer in Vegas zijn, dan gaan wij wel naar Fremontstreet! Maar nu! Op naar Red Rock! 4 soms 5 banen breed, en t**f*s druk om ons heen, rijd ik ook gewoon 2x verkeerd! Ach we proberen ons te vermaken en niet aan deze narigheid te denken.
Yeah Red Rock Canyon is in zicht!!! Net als het bordje "Campground FULL" voor de zekerheid rijden wij nog een rondje, maar helaas.. VOL.
Nog 40 mijl en dan komen wij bij het eerste stadje.. wij wagen de gok!! Als wij het "gok" stadje Pahrump binnen rijden staan er grote borden met Campground Best Western Inn! Dan moesten wij die maar eens volgen.
Niet veel later zitten wij aan een pilsje, na te genieten van een ritje van 570 mijl door 3 staten. Proost!